Bieliczna to nieistniejąca już wieś łemkowska położona w Beskidzie Niskim, w dolinie rzeki Biała. Obecnie jedyną pozostałością po tej osadzie jest dawna cerkiew oraz zarysy fundamentów dawnych zabudowań.

Historia Bielicznej

Wieś została założona najprawdopodobniej w XV wieku i była zamieszkiwana głównie przez Łemków, czyli rusińską grupę etniczną zamieszkującą tereny Karpat. Bieliczna rozwijała się jako typowa osada pastersko-rolnicza, a jej mieszkańcy zajmowali się hodowlą bydła, uprawą roli oraz produkcją serów.

W XIX wieku Bieliczna, podobnie jak inne wsie łemkowskie, znajdowała się pod wpływem kościoła grekokatolickiego, a później prawosławnego. W centrum wsi znajdowała się drewniana cerkiew pod wezwaniem św. Michała Archanioła, wzniesiona w 1796 roku.

Zagłada wsi

Dramatyczne wydarzenia II wojny światowej i okresu powojennego doprowadziły do upadku Bielicznej. W wyniku Akcji „Wisła” w 1947 roku, która miała na celu przesiedlenie ludności łemkowskiej na Ziemie Odzyskane, mieszkańcy zostali zmuszeni do opuszczenia swojej ojczyzny. W wyniku tych działań wieś wyludniła się i z czasem popadła w ruinę. Zabudowania zostały rozebrane, a teren porósł dziką roślinnością.

Obecny stan

Dziś po Bielicznej pozostała jedynie dawna cerkiew, która przetrwała jako jeden z nielicznych śladów dawnego osadnictwa łemkowskiego. Budynek został odrestaurowany i obecnie służy jako miejsce kultu, a także jako cenny zabytek architektury drewnianej. Oprócz cerkwi można znaleźć ślady dawnych pól uprawnych, resztki fundamentów budynków oraz stare, zapomniane cmentarzysko.

Bieliczna jest dziś celem wycieczek dla miłośników historii, opuszczonych miejsc i dzikiej przyrody. Mimo że wieś już nie istnieje, jej historia pozostaje żywa w pamięci potomków dawnych mieszkańców oraz odwiedzających to miejsce turystów.